Geef de pen door...

In de vorige jaargang startten we de rubriek: Geef de pen door. Een wijkgenoot schrijft een stukje over zijn of haar wederwaardigheden, levert het in bij de redactie en geeft de pen vervolgens door aan een andere wijkgenoot die ook bereid is om een stukje te schrijven. Dit seizoen zetten we de rubriek voort. Deze keer komt Nynke Otten aan het woord?

Buren

Ooit reden we over de Huissensestraat in Zuid. Een van mijn kinderen zei zeker te weten: hier wil ik nooit wonen. Ik heb hem uitgelegd dat er vaak niet veel te willen valt en dat de meeste mensen die daar wonen graag hun optrekje zouden willen ruilen voor een plekje op Alteveer.

Want, we zijn het er met z'n allen over eens: het is goed wonen op Alteveer. Al dat groen, vlak bij het bos. Een soort `dorp bij Arnhem'.

Op de Floriade stelde de overheid afgelopen zomer de volgende vraag: Hoe ervaart u uw woonomgeving? Een geboren en getogen Alteveerse zoals ik, heeft dan snel haar antwoord klaar. Ja toch?

Maar tegelijkertijd bedacht ik dat er nog wel iets anders bij kwam, bij die woonomgeving en wel: mijn buren! Hoe mooi mijn tuin, hoe groen mijn omgeving, hoe heerlijk het buitenleven dan ook mag zijn, wat heb ik eraan wanneer ik norse vervelende buren heb, die zich niets van mij en elkaar aantrekken. Als er geen discussie mogelijk is over oplossingen bij problemen als harde radio, blaffende honden, 's avonds laat met portieren slaan, oefenen op een trompetje, ik noem maar wat treurigs.

Mijn woonomgeving wordt voor een heel groot deel bepaald door mijn buren, op wiens kinderen ik mag passen als ze een weekendje weg gaan, waarna zij zonder morren mijn kat voor veertien dagen onder hun hoede nemen. Ook houden we elkaars grijze dan wel groene bak zonodig in de gaten en drinken zo nu en dan eens een slokje bij elkaar.

Met nieuwjaar hebben we aan ons stukje van de Cattepoelseweg een echte receptie ja, ja. met alle buren. Mijn man doet al jaren mee met het 'goede buren overleg', u weet wel dat gedonder over die keuken van het ziekenhuis maar dat lijkt nu ook de goede kant op te gaan.

Kortom, we hebben het goed in het groen en zijn blij met de buren; er valt in het leven veel te tobben en dat doen we ook, maar tevreden kunnen zijn met wat je hebt, waar je woont - en naast wie je woont is een groot goed.

Ik geef de pen graag door aan één van mijn buren: Anke Laurens.