[Chris Verhoeven genoot van de sneeuw eind februari 2004, tijdens een wandeling over begraafplaats Moscowa. Klik op de foto's voor een uitvergroting.]

Februari 2004. Sneeuw op Alteveer. Fascinerend is om telkens weer te merken dat de sneeuw in 'de stad' snel verdwijnt, maar hierboven in de wijk en in onze groene buffers langer blijft liggen.

In het bijzonder de serene winterrust op Moscowa is mij dierbaar. De takken van al die verschillende bomen buigen zwaar door onder de sneeuwlast, en - behalve de konijnen - heeft vaak niemand de sneeuw belopen.

Het witte tapijt dempt de stadsgeluiden beter dan anders en met laag invallend zonlicht is het schilderachtige tafereel compleet. Bij ons bezoek - mijn dochter Vero en ik - was de sneeuw al iets minder vers, maar het leverde desondanks mooie plaatjes op. (De foto's zijn niet allemaal vanaf de slee genomen!

Ook erg mooi nu zijn de weilanden naast Moscowa. De weilanden zijn feitelijk toekomstige uitbreidingsgrond voor de begraafplaats, maar nu vooral in gebruik voor paarden en voor een heuse koe!