Korstmossen

Heel Noord-Europa kent een grote verscheidenheid aan korstmossen in allerlei kleuren. Van simpele grijstinten tot turquoise, knaloranje en fluweelzwart.
(Foto uitvergroot tot 900x376, 100kB)

Alleen in Nederland zie je ze niet zo vaak. Korstmossen groeien nou een maal op rotsen en stenen. Wij wonen hier aan de monding van de grote rivieren, dus dat is vooral veel zand en klei. Een enkele zwerfkei is nog aangetroffen en tentoongesteld in Amersfoort, als herinnering aan de ijstijd. Eigenlijk is onze hele wijk een herinnering aan de ijstijd. Een berg van puur geel zand met wat kiezels erin, die door een gletscher ooit is opgestuwd.

Maar kijk...! Wij bouwen muurtjes van baksteen om de hoogteverschillen in onze tuinen op te vangen. En voor de natuur is een bakstenen muurtje net zo geschikt als een rots om daar kortmossen op te laten groeien.

Eerst de gewone, wat onopvallend gekleurde. Die doen er zo'n vijfentwintig tot vijftig jaar over om tot iets moois uit te groeien. Pas later voegen zich daarbij de meer bijzondere soorten.

Een enkele bewoner denkt ten onrechte dat het om een aanslag gaat, die verwijderd moet worden. Maar hebben ze dan een flinke kluif aan. Want een plantje dat zo langzaam groeit, verankerd zich grondig! Terwijl het toch veel mooier is om de korstmossen gewoon met rust te laten voor de kleur en de sier van de muurtjes. Ze tasten de steen niet aan en ze gaan meer dan een mensenleven mee.