Het Spookt op Alteveer!

Op vrijdag 24 september verschéén de waarzegster om een einde aan het mysterie te maken. Zeker zevenenzeventig voornamelijk Alteveerse kinderen en vele ouders waren op de spookgeruchten afgekomen.

Een geheel in het zwart geklede heks dirigeerde hen allen rond kwart over acht het bos in, om in contact te komen met de spoken en de waarzegster. Een ongewisse toekomst wachtte hen, er lagen vele gevaren op de loer, zo zou later blijken.

Een omzwerving langs de Cattepoelseweg en een aantal raadselachtige traptreden voerden de verschillende groepjes naar de waarzegster. Zij had een magisch en sfeervol onderkomen. Handlijnkunde en magische spreuken deden de rest. Er ontstond zelfs een heuse wachtrij, want een goede voorspelling kost natuurlijk even tijd. Met die wetenschap togen de kinderen verder het bos in, over donkere onverlichte paadjes waarbij vreemde geluiden klonken.

Dicht bij de speeltuin klonk het stemgeluid van een man, gekleed in een zwarte jas met hoed en in het bezit van een rij enge witte tanden. īKom hierī en īGeef me de bottenī, luidden zijn woedende kreten. Daarbij verloor hij nooit een grafsteen uit het oog. Gelukkig wist iedereen te ontsnappen.

Het ongewisse en omhoogvoerende pad volgend, belandden de verschillende groepjes op een plek waar een heus spook boven hun hoofden wilde bewegingen maakte. De witte gestalte maakte bij tijd en wijle een klagend geluid. Het was duidelijk dat de geesten hier 'krachtig' aanwezig waren.

Het paadje leidde vervolgens naar de goede heks. Op haar menu geen onschuldige kinderzielen, maar een heus banket bestaande uit 'lange vingers' en 'heksenappeltjes'. Na een eerste aarzelende hap liet iedereen zich deze gastvrijheid goed smaken. Een vriendelijke conversatie stelde menigeen gerust en bood vertrouwen in een goede afloop.

Toch bleek er nog gevaar. Enkele meters verderop zetelde Magere Hein met al zijn botten op een eenvoudig campingstoeltje. Hier klopte iets niet! En inderdaad, van achter de struiken dook plotsklaps een gestalte op, met een wit bloeddoorlopen uiterlijk. Niet haar spraakzaamheid maar haar akelige gelach liet menigeen de rillingen over het lijf lopen. Gelukkig was het eindpunt niet ver weg.

Elk groepje legde het examen af bij een tweetal aspirant-heksen, zij lieten de 'breinen kraken' met de meest onmogelijke vragen zoals: Met welke sleutel opent een skelet een deur? Het goede antwoord luidde (vanzelfsprekend): met een sleutelbeen.

Het laatste groepje arriveerde rond half tien, waarna alle spoken en heksen zich verzamelden in de speeltuin om gezamenlijk een limbodans uit te gaan voeren. Een kakofonie van vreemde geluiden en bewegingen vormden de climax van de avond.

Een uur later lag het Alteveerse bos er weer verlaten bij. Slechts enige onduidelijke gestalten schuifelden nog over het terrein, in het zwakke schijnsel van kaarslicht, vermoedelijk op zoek naar de resten van de eerder opgediende spinnensoep of aangeboden īlange vingersī.

Buurtgenoten hebben tegen middernacht nog wel een persoon op een bezemsteel waargenomen die zich slechts éénmaal boven het Alteveerse bos vertoonde...maar dat zijn slechts geruchten.... [Andere geruchten denken dat de spoken zich op 24 september 2005 weer laten zien!]